Μελέτη διαπιστώνει ότι περισσότερα από 500 πτηνά και ζώα θα μπορούσαν να εξαφανιστούν ή να χαθούν

“Υπάρχει μια μεγάλη δεξαμενή ειδών εκεί έξω που δεν ξέρουμε καν αν υπάρχουν ακόμα”, δήλωσε ο Arne Moers, καθηγητής βιοποικιλότητας στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser.

Από το 1995, τα δυτικά γαλαζοπούλια του Βανκούβερ Άιλαντ έχουν εξαφανιστεί. Ωστόσο, τώρα έχουν επιστρέψει στην κοιλάδα Cowichan Valley χάρη σε ομάδες προστασίας και ιδιώτες γαιοκτήμονες.

 

Η μελέτη υποδηλώνει έναν κόσμο λιγότερο πολύχρωμο και πιο ήσυχο, με την πιθανότητα να χαθούν περισσότερα από 500 είδη που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και 50 χρόνια.

Ο Arne Mooers είναι καθηγητής βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Simon Fraser, ο οποίος ήταν επίσης συν-συγγραφέας της μελέτης. Ενώ υπάρχουν καλές πιθανότητες να ανακαλυφθούν ορισμένα είδη επειδή ζουν σε αφιλόξενους ή δυσπρόσιτους βιότοπους, άλλα μπορεί να μην βρεθούν ποτέ.

Ο ίδιος δήλωσε ότι έχει βρει πάνω από 500 ζώα που ζουν στην ξηρά, τα οποία ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε σε συνέντευξή του. “Αυτός είναι σχεδόν ο διπλάσιος αριθμός ειδών που έχουν εξαφανιστεί από το 1500 μ.Χ.. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν και άλλα είδη”.

Οι ερευνητές εξέτασαν τα δεδομένα για πάνω από 30.000 είδη που περιλαμβάνονται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης. Εντόπισαν 562 από αυτά ως χαμένα.

Το περιοδικό Animal Conservation δημοσίευσε τη μελέτη αυτό το μήνα.

Ο Mooers δήλωσε ότι χρησιμοποίησαν ένα πρόγραμμα υπολογιστή για να αναζητήσουν στη βάση δεδομένων της ομάδας τα είδη που χάθηκαν.

Δήλωσε ότι τα κριτήρια για να καταχωρηθεί ένα είδος ως χαμένο ήταν η ημερομηνία που λείπει ή η τελευταία φορά που εθεάθη ή οι λογαριασμοί από την πρώτη φορά που το ζώο είχε συλλεχθεί και ονομασθεί.

“Υπάρχουν πολλές από αυτές τις ενδείξεις ότι το είδος έχει χαθεί”. Αλλά το να ξέρεις με βεβαιότητα είναι σαν να ξέρεις πού θα προσγειωθεί η μπάλα στο online casino NetBet.

Ο Mooers δήλωσε ότι ένα από τα πιο απειλούμενα είδη στον Καναδά είναι το Eskimo curlew. Αυτό το πουλί της ακτής φωλιάζει στη βορειότερη περιοχή της τούνδρας και μεταναστεύει μέχρι την Αργεντινή.

Είπε ότι υπήρχαν μόνο λίγα Eskimo curlews στο Τέξας το 1962, και ένα ακόμη πυροβόλησε στα Μπαρμπάντος το 1963. Αλλά, αυτή ήταν η τελευταία παρατήρηση.

“Αυτό είναι το πιο διάσημο και πιστεύω ότι είναι το μοναδικό, χαμένο είδος και πιθανότατα έχει εξαφανιστεί”. Είπε ότι είναι ένα από τα πιο θλιβερά είδη, αναφερόμενος συγκεκριμένα στο καναδικό πουλί.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι πολλά από αυτά τα είδη προέρχονταν από τροπικές χώρες όπως η Βραζιλία, το Μεξικό και η Ινδονησία.

Ο Mooers δήλωσε ότι η εξαφάνιση μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως η απώλεια ενδιαιτημάτων, το υπερκυνήγι και οι απειλές που προκαλούνται από τον άνθρωπο.

Είπε ότι 75 από τα 562 είδη θα μπορούσαν να θεωρηθούν εξαφανισμένα. Είπε ότι η εξαφάνιση ορίζεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης ως “όταν δεν υπάρχει καμία εύλογη αμφιβολία ότι το τελευταίο μέλος ενός είδους έχει πεθάνει”. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να επαληθευτεί.

“Εξαφάνιση είναι όταν χάνεις το τελευταίο άτομο. Είπε ότι καθώς κάτι πλησιάζει στην εξαφάνιση, γίνεται όλο και πιο σπάνιο και λιγότερο κοινό, μέχρι να μείνει μόνο ένα.

Αν ένα είδος κινδυνεύει και βρίσκεται σε μια περιοχή που είναι δύσκολα προσβάσιμη ή είναι αρκετά μεγάλη, όπως η τούνδρα, με λίγους ανθρώπους, μπορεί να είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να το βρίσκουν συχνά. Τότε μπορεί να γίνει πολύ σπάνιο. Ίσως να έχει εξαφανιστεί.

Είπε ότι αυτός είναι ο κύριος σκοπός της μελέτης. Είπε ότι το έγγραφο απαριθμεί είδη που θα πρέπει να αναζητούν οι άνθρωποι, καθώς αυτά τα ζώα έχουν να τα δουν καιρό και δεν είναι γνωστό αν υπάρχουν ακόμα.

Ο Mooers δήλωσε ότι ελπίζει ότι κάποια από τα είδη θα επιστρέψουν.

Επεσήμανε τον ελεφαντόκοκκο δρυοκολάπτη. Οι ερευνητές πίστευαν ότι είχε εξαφανιστεί μετά την τελευταία παρατήρηση το 1944. Ωστόσο, μια μελέτη του Απριλίου που δεν αξιολογήθηκε από ομότιμους δείχνει ότι το πουλί μπορεί να υπάρχει ακόμη στη Λουιζιάνα.

Είπε ότι η πρώτη του αντίδραση όταν είδε τον κατάλογο των περισσότερων από 500 ειδών που χάθηκαν ήταν σοκ. Στη συνέχεια άρχισε να αισθάνεται ευχαρίστηση όταν διάβασε για τα ζώα που ανακαλύφθηκαν εκ νέου.

Οι άνθρωποι αναστατώνονται όταν τα ζώα εξαφανίζονται, δήλωσε ο Mooers.

Είπε: “Γνωρίζουμε ότι στους ανθρώπους δεν αρέσει η απώλεια ειδών που έχουν μεγαλώσει με αυτά στην αυλή τους”. “Αλλά οι άνθρωποι λυπούνται για τον χρυσό φρύνο που δεν θα δουν ποτέ και δεν θα δουν ποτέ”. Απλά τους κάνει να λυπούνται.